“hangisi hızlıydı ışıkların gölün usulca dalgalanan sureti üzerinde;
güneşin her gün doğum gününü kutlayan, gökyüzünün mumları yıldızlar mı?
yoksa sonbaharda ayrı güzelleşen, insanın içine süzülen iskelenin sarı ışıktan saçları mı?
sualler ve aşk yorgunlukları dolu şiirleri dinleyip
uzun uzun dalarken gözlerim Sapanca’nın ıslak ve sevda dolu kıyılarına,
milletin en büyük dert ortağı bir yudum çayın,
cevaplayamayacağı haller de var işte…
ne benim ne de bir başkası tarafından
katiyen yaşanamayacak bu anda,
diğerleri gibi hiç durmadan peş peşe ölüp giden saniyelerimizde,
bir fotoğraf karesi kadar vakte sığan ezgilerin,
aklı karıştıran, ruhu bulanıklaştıran müziklerin
sahte büyüsüydü bu;
yaşamak.”
29 Eylül 2019, Serdivan Gölpark.