Mert Atalay “Yine bir ressam
paletinden alıp rengini,
yalın sokaklara serpiştiriyordur insan suliyetlerini.
Bir çiftçi,
sabah ezanıyla
vuruyordur pulluğu
nemli tarlaya.
Şimdi bir müzisyen,
her notasıyla
taklit ediyordur
gürültüsünü
şehrin yükselen.
Bir çoban,
ağır ağır sürüyordur
çayıra hayvanlarını.
Melankolik bir şairin kalemi,
çıldırmışcasına yazıyordur
hayal ettiği insanların
içini.
Bir köylü
topluyordur ekinini
herkes için.
Bir heykeltıraş,
adil ve asil
bir heykel yapıyordur
kan ter içinde…
Ne politikacılar
ne din tacirleri
ne yanlış sistemin sahipleri değil,
Sanatçıların hayalleri
ve
Köylülerin emeğiydi
Yeni Dünyayı
kurtaran.”
Bir Distopyanın Ütopyası, Atalay, 8 Nisan 2020
